Ik wist niet meer wie ik was als persoon. Als Fem. Als mens dus, los van de topsport. Had het idee dat ik meer een ‘wat’ was in plaats van een ‘wie’. Deze periode heeft me veel inzichten gebracht. Ik vond iets terug dat ik kwijt was geraakt: mezelf.
Dit bericht plaatst Fem van Empel op LinkedIn over een uitgebreid interview met het AD nadat ze na een donkere periode de beslissing heeft genomen om te stoppen met wegwielrennen. ‘Ik heb mezelf lang voor de gek gehouden tot het moment dat het echt niet meer kon.’
Een dapper besluit en een mooi voorbeeld voor andere wielrenners: Waarom naar je gevoel leren luisteren cruciaal is voor succes in je carrière!
In mijn werk als mindset coach voor wielrenners kom ik dit onderwerp dagelijks tegen in verschillende varianten. Renners die niet of te weinig in contact staan met zichzelf en zichzelf daardoor kwijtraken in het proces. Dit kan zich uiten in overtraining, verlies van motivatie en plezier, frustratie, boosheid, slechte resultaten, niet meer weten waar je het voor doet en het nut van de opofferingen en inzet niet meer inzien. Herken jij jezelf in één of meerdere van deze symptomen? Lees dan verder, dan is deze blog voor jou geschreven.
Find your why als wielrenner
De allerbelangrijkste vraag die je jezelf regelmatig moet stellen als ambitieuze wielrenner is: Waarom doe ik dit?
Als topsporter, als wielrenner doe je namelijk veel opofferingen, veel investeringen en geef je alles. Dan wil je jezelf er regelmatig aan herinneren dat hier een goede reden voor is die het het waard maakt. Wat ik vaak zie is dat wielrenners, zeker op club- of continentaal niveau hun why of niet goed gedefinieerd hebben of een niet duurzame why hebben.
Intrinsieke motivatie vs extrinsieke motivatie
Een duurzame why komt voort uit intrinsieke motivatie en is een antwoord op de vraag: ‘Waarom vind ik wielrennen zo mooi?’ Deze vraag heeft slechts drie goede antwoorden: één vanuit competentie, één vanuit verbinding en één vanuit autonomie.
Competentie betekent dat je het gevoel hebt dat je goed bent in je sport, maar vooral dat je beter kunt worden. Jouw drijfveer wordt hierin dus bepaald door het gevoel dat je je ontwikkelt en groeit als wielrenner. Doelen bereiken, genieten van de stapjes die je aan het zetten bent en op naar een volgend doel.
Autonomie betekent vrijheid. De vrijheid om je eigen keuzes te maken, je eigen pad te kiezen en het gevoel hebben dat er niemand is die controle heeft over jouw weg. Wielrennen kan een ultiem gevoel van vrijheid geven. Alleen op pad, wind in de rug over dijken en door de heuvels. Maar als iemand anders te veel voor jou bepaalt welke doelen je moet hebben en waar je je mee bezig moet houden op de fiets wordt dat gevoel ondermijnt. Je intrinsieke motivatie daalt.
Verbondenheid is connectie met je team, je ploeggenoten, de renners waarmee jij je trainingsrondjes doet en waar je plezier mee hebt op de fiets. Verbinding met het wielerwereldje, de sport, je collegawielrenners waar je de strijd mee aangaat. Zij begrijpen jou en jij begrijpt hen. Je hoort ergens bij!
Extrinsieke drijfveren
De rest van de drijfveren zijn extrinsiek. Dat is niet per se verkeerd of slecht, maar dat betekent dat ze niet duurzaam zijn en dat je daar niet al je motivatie uit kunt halen zonder daar op enig moment een prijs voor te betalen. Wat ik wel eens hoor is dat renners die nog een stap willen zetten het voor het geld doen, het contract.
Hoewel dit kan bijdragen aan je motivatie om beter je best te doen, gedisciplineerder te zijn en gestructureerder te werk te gaan, kan dit niet op zichzelf staan. Als het grootste deel van jouw motivatie om alles te geven bestaat uit: ‘Ik wil nog een stap hogerop’, of ‘Ik ga het nog één jaar proberen, daarna stop ik.’ en weinig andere drijfveren, dan betekent dit dat je te weinig plezier en voldoening haalt uit het proces en daarmee brand je jezelf op.
Je vaart dan te veel op wilskracht, zult merken dat je meer spanning hebt rondom wedstrijden en je energieniveau daalt. Ook heeft dit allerlei negatieve gevolgen voor je zelfvertrouwen en zelfbeeld omdat je er te veel van laat afhangen.
Terug naar je gevoel
Oké, maar wat heeft dit dan met terugkeren naar je gevoel te maken? Wat je zult merken en wat ik eerder schreef in de blog is dat op het moment dat jouw drijfveren te veel bestaan uit extrinsieke motivatoren zoals het verdienen van geld, op zoek zijn naar status en goedkeuring van anderen door jouw resultaten, of anderen pleasen uit angst om ze teleur te stellen zul je zien dat jouw intrinsieke motivatie langzaam maar zeker zal verdwijnen.
Je gaat merken dat je minder energie hebt, meer stress ervaart, minder plezier hebt in je dagelijkse trainingen en steeds meer moeite krijgt om je volledig te geven voor je sport. De vraag die steeds vaker opkomt in dit soort gevallen is, waarom doe ik dit eigenlijk nog? Where is my why?
En natuurlijk is geld een belangrijke drijfveer, dat is het ook in mijn werk als sportpsycholoog! Maar het moet altijd ondersteunend zijn aan een intrinsieke motivator om duurzaam te kunnen zijn.
Het kan daarom ook zijn dat jouw why langzaam maar zeker verdwijnt of dat je erachter komt dat wat je eerst dacht dat jouw why was, jouw why niet meer blijkt te zijn. Dan is het opnieuw tijd om naar binnen te keren en je af te vragen: Wat drijft me eigenlijk echt?
Hulp bij het vinden van jouw why
Het is niet eenvoudig om jouw why te vinden. Het vergt vaak veel zelfreflectie en het betekent dat je niet altijd met de stroom mee zult gaan. Je zult soms moeilijke beslissingen moeten nemen en leren om de stemmetjes in jouw hoofd niet langer te negeren. Maar als het je lukt om jouw intrinsieke drijfveren je te laten drijven en jouw extrinsieke motivatie dit proces te laten ondersteunen, dan zul je zien dat je zult overlopen van energie, plezier, competentie, verbinding en autonomie!
Ik help je graag bij dit proces! Mocht je meer informatie willen, dan kun je een gratis Mindset Scan inplannen via deze link!
