De magie van het bikepacken zit hem in het landschap langzaam zien veranderen. Van Nederlandse blubber, naar Oostenrijkse pieken. Van mild zeeklimaat naar bikkelhard landklimaat. Van grenzen overschrijden of verleggen. Je fysieke, maar vooral mentale grenzen. Die mentale grenzen bereiken, jezelf tegenkomen, jouw identiteit tot dan toe aankijken, bij de schouders pakken en zonder genade een kopstoot geven en doorlopen.
Die grenzen zijn in de loop van verschillende bikepacking avonturen meerdere malen verlegd. Door het Zuiden van Engeland (groen dat we waren pakten we stukken met de trein), Zuidoost Australië (belachelijk idee), naar Helsinki (de mooiste en meest betekenisvolle), naar Oslo (Hapiness only real when shared), naar Wenen door de Alpen (pieken en dalen) en een mislukte trip naar Praag die door een zere knie halverwege Duitsland eindigde. De noviteit is er wel redelijk van af. Drie conclusies, na 5 uur wordt de stemming slechter, maar de verhalen beter, mits een juiste partner is samen reizen leuker en alles is relatief, er is namelijk altijd iemand gekker.
De noviteit voor bikepacken Thailand: Mae Hong Son loop? 11.000 hoogtemeters in 560 kilometer met stijgingspercentages tot 25%!
Fietsen in Thailand: Bikepacken Mae Hong Son Loop
Eerder schreef ik al hoe het is om te fietsen in en rondom Chiang Mai. Maar nog niet eerder had ik op het Aziatische continent een bikepackingtrip gemaakt. Mijn vriendin Shar en ik hebben het plan opgevat om begin december de Mae Hong Son loop te doen op de fiets. Ik doe ‘m op de racefiets en zij op de scooter. Een mooie manier om samen op avontuur te gaan in het Noorden van Thailand! De eerste etappe is bekend terrein: Van Chiang Mai naar Mae Chaem. Een rit van 105 kilometer die ons over de hoogste berg van Thailand voert: Doi Inthanon. Ondanks dat we langs het hoogste punt van het land komen, vallen de hoogtemeters vandaag vooralsnog mee, op iets meer dan 1800 HM kom ik aan het einde van de dag uit.
Het venijn zit ‘m in de staart, de eerste 70 kilometer overbruggen we praktisch nul hoogtemeters. Pas zodra we het nationale park Doi Inthanon inrijden beginnen we met klimmen en ademt de omgeving rust, jungle en Noord Thais natuurschoon. Precies waar we voor gekomen zijn!
Highlights Doi Inthanon: Wachirathan waterfall
Er zijn een paar highlights te melden in de eerste etappe. Sowieso kudos aan de wegen in Thaise nationale parken. Die zijn echt waanzinnig en maken het reizen per fiets in Thailand een verademing! Wachirathan waterval is echt adembenemend, al is de grindweg daarnaartoe niet helemaal zonder gevaar. De afdaling naar Mae Chaem is echter volledig uitgestorven met gloednieuw asfalt en echt genieten!
In het dorpje Mae Chaem hangt echt een heel fijne sfeer. Er zijn weinig toeristen en tijdens het diner met de ondergaande zon komt de natuur helemaal tot leven. Maar het hoogtepunt van de dag is toch wel de Thaise massage die we krijgen. Thailand staat natuurlijk bekend om zijn massages, maar onze ervaringen zijn wisselend. Het is of geweldig, of een kwelling.
Deze was van het eerste soort. Mijn masseuse had passie voor haar vak en toen ik vertelde dat ik op de racefiets (chakajan in het Thais) vanuit Chiang Mai was gekomen, wist ze precies wat haar te doen stond. We konden zien dat ze heel dankbaar was dat we waren langsgekomen en we kregen een snack en wat bananen van haar mee. Deze ervaringen maken reizen zo mooi!
Dag twee was wat betreft kilometers niet heel lang: 105km, maar een taaie qua hoogtemeters, 3100. Het eerste deel is relatief vlak, maar het zwaartepunt ligt op tweederde, waar de beklimmingen elkaar snel achtervolgen, de percentages stijl worden en de afdalingen zo voorbij zijn. Als je op de kaart van Thailand kijkt en zoekt naar Khun Yuam, of Mae Hong Son, zul je zien dat het slechts enkele kilometers van de grens met Myanmar vandaan ligt. Tijdens de bikepack heb ik regelmatig nagedacht hoe bizar het is dat er een oorlog gaande is aan de andere kant van die streep.
Zeldzame ontmoeting andere bikepackers
We zijn letterlijk twee groepen fietsers tegengekomen tijdens deze 560 kilometer lange trip. Twee keer zijn het ook bekenden van ons die wonen of gewoond hebben in Chiang Mai. We weten van elkaars avontuur af en vandaag is de eerste ontmoeting. De hele dag ben ik in mijn hoofd bezig of en wanneer ik ze zal tegenkomen. Is het na deze bocht? Deze afdaling? Wat nou als ze keihard voorbij komen stuiven? Het is een leuke afleiding van de zware beproeving voor mijn lichaam. Als ik op ongeveer 65 kilometer ben is de ontmoeting eindelijk daar.
In Khun Yuam hebben we een overnachting geboekt met een waanzinnig uitzicht over de rijstvelden tussen de bergen. De volgende ochtend is het nog mistig en krijgt deze plek een mystieke gloed over zich heen. Het ontbijt dat ons wordt voorgeschoteld is waanzinnig. Het is een mix van lokaal, internationaal, toetjes, voorgerechten Thais en Birmees!
De derde dag is een veredelde rustdag. Met zo’n 70 kilometer en net geen 900 hoogtemeters kom ik deze rit makkelijk door en komen we vóór de lunch nog aan in het sprookjesachtige Mae Hong Son. Hier eten we een waanzinnige Birmese lunch en beland ik in een foodcoma. Dit dorpje is ten opzichte van bijvoorbeeld Pai nog relatief onontdekt. Er struinen weinig toeristen over de avondmarkt en het decor van de markt is er één van een ansichtkaart.
Met of zonder fiets, ik zou Mae Hong Son absoluut aanraden om te bezoeken als je hier in de buurt bent!
Mae Hong Son naar Pai is met 117 kilometer en 2800 hoogtemeters relatief pittig. Dit is waarschijnlijk de mooiste rit van allemaal. Met pittige beklimmingen, mooie uitzichten en veel variatie in het landschap. Zo beginnen we de dag met een kleine omweg waar we de Su Tong Pae brug bezoeken. Deze strekt zich uit over de rijstvelden en opnieuw tussen bergtoppen is dit echt absoluut de moeite waard om te stoppen.
Pai ligt in een dal en om daar te komen moet je van beide kanten een flinke berg over. Het uitzicht bovenop de top zal nooit vervelen gelukkig. Op het moment dat ik de top heb bereikt en het moment wil vastleggen lopen er twee Thaise monniken naar me toe. Het Engels van de één is niet zo best, dus de ander fungeert als tolk. Hij vertelt dat hij graag met me op de foto wil en op dat moment wil ik m’n hand uitsteken om me voor te stellen. De nuchtere Hollander in mij beseft niet dat dat eigenlijk niet helemaal de bedoeling is voor Boeddhistische monniken. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Pai is samen met het eiland Koh Pha Ngan het spiritueel centrum van Thailand. De laatste keer dat we hier waren is twee jaar eerder. In die tijd is er veel gebeurt en het dorpje lijkt nog meer uit zijn voegen te zijn gegroeid. Dronken toeristen worden in truckladingen als stukken vee vervoerd en 1 op de 3 loopt met verband om zijn been.
Net even iets te toeristisch voor ons, maar eerlijk is eerlijk, het eten in Pai is echt waanzinnig. Met name de niet-Thaise keuken is hier anders dan in Chiang Mai… Hoe gek dat misschien ook klinkt. Veel bakkertjes, die we als Nederlanders hier nog wel eens missen, Mexicaanse fusion, Midden Oosters, vegetarische en Italiaanse restaurants. En ook de ligging van Pai, omringd door de bergen is om door een ringetje te halen!
We spenderen de rustdag luierend. Een lekker ontbijtje, een lekker lunchje, een lekker bakkie koffie, ontspannen in de natuurlijke heetwaterbronnen en een klein afsluitend drankje met de ondergaande zon. Wat wil je nog meer?
Na een dagje rust is het tijd om naar huis te gaan. Met een rit van 136 kilometer en bijna 1900 hm klinkt het vrij zwaar, maar zodra je de eerste echte berg over bent vanuit Pai, is de rest van de rit in relatief dalende lijn. Dit is bekend terrein en het is een lekker gevoel dat je weet dat na deze eerste berg de rest van de rit wel meevalt. Nog een laatste keer deze trip door de schitterende Thaise jungle. Nog iets meer dan 50 minuten klimmen.
Na de lunch spreken we af om nog een bakkie te doen vlak voor Mae Rim, zo’n 35 kilometer voor het hok. Vanaf hier kan ik met mijn ogen dicht de weg terug vinden. Als we thuiskomen voel ik me een gefrituurde garnaal en ben ik blij dat het erop zit. Onze bedden zijn verschoond, we duiken het zwembad in en we proosten op een mooie reis, bikepacken in Noord Thailand is een absolute aanrader!